ΗΡΩΑΣ ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ..

''Πιστεύει ότι είναι άνθρωπος αλλά είναι ρεπόρτερ'',με αυτή την ατάκα εκφράζεται ακριβώς το πώς αντιμετωπίζει η ταινία ''ήρωας κατά λάθος'' την δημοσιογραφία.
Σε μια απίστευτη ιστορία απάτης,παραπλάνησης,παραπληροφόρησης,παρανόησης περιγράφεται με γλαφυρό τρόπο το πόσο εύκολα ένας δημοσιογράφος γίνεται ''πρεζόνι του ρεπορτάζ'',πώς η κοινή γνώμη παρασύρεται από ότι παρουσιάζεται ως αληθινό και το πόσο δύσκολα η αλήθεια είναι αληθινή και πόσο εύκολα το ψέμα φτιάχνει μια αλήθεια αποδεκτή από όλους.
Η ηρωϊδα δημοσιογράφος της ταινίας παρουσιάζεται πλήρως εξαρτημένη από την δημοσιογραφική της μανία,την εμμονή της για συνεχή αναζήτηση θεμάτων, ρεπορτάζ,ιστοριών που θα ιντριγκάρουν την ίδια με την πρωτοτυπία και την σπανιότητά τους και θα μαγέψουν το κοινό το οποίο νιώθει πως μπορεί εύκολα να καθοδηγήσει και να του υποβάλλει την πραγματικότητα μέσα από τα δικά της μάτια.Αυτή η μανία της λειτουργεί σαν ναρκωτικό της,χωρίς την δόση του οποίου η ζωή της χάνει κάθε νόημα,νιώθει πως δεν υπάρχει παρά μόνο μέσα από την δουλειά της και από την αέναη αναζήτηση μιας αλήθειας,χωρίς να θεωρεί ότι πρέπει να σταματήσει κάπου παρά μόνο μέχρι να καταστρέψει το υπό έρευνα θέμα.
Στη προσπάθεια της να βρει κάτι ευγενές,ανώτερο,κάτι που θα την εμπνεύσει και όντας παραδομένη στη έντονη αυτή της επιθυμία,οδηγείται σαν υπνωτισμένη από αυτήν και καταλήγει στο να ξεχάσει αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα,να ανακαλύπτει την αλήθεια όσο καλά κι αν είναι κρυμμένη.
Στην ταινία ανεδεικνύεται επίσης όλο της το μεγαλέιο η τεραστια εξουσία που έχουν τα Μ.Μ.Ε. να κατευθύνουν ανθρώπινες συνειδήσεις,σκέψεις και πράξεις.Από την μια αποδεικνύεται το πόσο οι άνθρωποι αναζητούν ήρωες,ανθρώπους που με πράξεις ηρωϊκές ξεφεύγουν από τον μέσο όρο κι από την άλλη τεκμηριώνει το πως αυτή η επιθυμία για πρότυπα θετικά,ευγενή και ανώτερα μπορεί να προκύψει καθοδηγητικά.Ο ρόλος των Μ.Μ.Ε. καταλήγει σε ρόλο υποβολέα,υποβάλλοντας ακόμη και το ποιοι είναι οι ήρωες,υποβολέα τον οποίο άκριτα παραδέχονται ως αξιόπιστο.
Μια τραγική ειρωνεία,ένα εντελώς τυχαίο γεγονός,μια απλή παρεξήγηση παίρνει διαστάσεις μυθικές μέσα από την δύναμη της δημοσιογραφίας να αναδεικνύει θέματα και να παρουσιάζει γεγονότα με τρόπο ελκυστικό,με επίκληση στο συναίσθημα και στις βαθύτερες ανάγκες του κοινού.Έτσι λοιπόν οι δημοσιογράφοι γινόμαστε ήρωες κατά λάθος καθώς ο φαύλος κύκλος του ποιος πρέπει να κρίνει ποιον και με ποια κριτήρια φαίνεται να σταματάει έστω και για λίγο σε εμάς..